Ik sta op twee lange stukken hout. Mijn schoenen erop vastgegespt. Mechanisch beweeg ik mijn linkervoet. Dan mijn rechtervoet. Ik ga vooruit..

We lopen een onooglijk klein kantoortje binnen, onderdeel van het metrostation Pioneerskaya. In het smalle gangetje staat een vijftal Oezbeekse mannen. Mijn vrouw wil hier vijftig euro wisselen..

De taxi manoeuvreert door immense sneeuwmassa’s. Mensen schuifelen over verraderlijk glad bevroren plekken. In Nederland komen de krokusjes uit de grond. Voor ons rijden sneeuwschuivers met oranje zwaailichten. Winter tot april..

Zo saai als mijn leven in Nederland soms is, zo dynamisch is mijn leven in Sint-Petersburg. In deze stad krijg je de kans niet om stil te zitten. Ja, op een kleine flat drie hoog, Nee, dat trek je niet. Je gaat eruit. Weer of geen weer..

Op een besneeuwd terrein zijn de eerste tekenen van een festiviteit zichtbaar. Een auto met een luchtpomp in zijn binnenste blaast een looprad op. Een groot rad dat zich voortbeweegt door erin te lopen..

Ik kom uit de metro. Zie een straat met sneeuw. Tussen opeengehoopte bergen lopen paden. Het zijn de wandelwegen waarlangs wij glibberend naar onze doelen lopen. Ik ben zojuist aangekomen vanuit een lenteachtig Nederland. Was het daar uitzonderlijk warm: 20 graden boven nul..

Twee mannen kruipen over de vloer. Het is een feestelijke dag. We krijgen internet via de kabel. Het internet, dat wij hadden was redelijk goed, maar het was storingsgevoelig. En we betaalden er best wel veel geld voor..

Water uit de kraan kun je hier beter niet drinken. Dat is een van de eerste dingen die mijn vrouw me leerde. Je gaat er niet aan dood, maar erg gezond is het ook niet. Toch krijg je water uit de kraan binnen. Bij het koken van voedsel bijvoorbeeld..

Het is vijf graden boven nul. Medio februari. Ongekend warm voor de tijd van het jaar in een stad waarin de winters in de loop van april eindigen. De inwoners malen er niet om. Gaan luchtiger gekleed. Bontjassen en laarzen verdwijnen..

‘Doosje eieren’, staat er op mijn mobiele telefoon, waarmee ik door de supermarkt wandel. Het gebruik van een digitaal documentje is makkelijker, dan pen en papier. Ik ga mee met mijn tijd..